پیر گوشی چیست و از چه طریقی درمان میشود؟
پیرگوشی (presbycusis) یا کاهش شنوایی مربوط به سن، در اثر افزایش سن در بزرگسالان نمود پیدا می‌کند.
کاهش شنوایی به تدریج با افزایش سن اتفاق می‌افتد و در افراد با سن بالا یک حالت شایع است. تقریباً یک سوم افراد در ایالات متحده که سن آن‌ها بین 65 تا 75 سال است دارای درجاتی از کم شنوایی هستند. برای افراد بالای 75 سال، تقریباً از هر دو نفر، یک نفر آن‌ها دارای پیرگوشی یا کم شنوایی است. علائم پیرگوشی بر کیفیت زندگی، سلامتی، روابط و شغل شما تأثیر می‌گذارد.
مهمترین عامل این بیماری و شدت پیشرفت علل ژنتیکی است . البته عوامل محیطی همچون قرار گرفتن به مدت طولانی در معرض سر و صدا نیز در این بیماری موثر است. پیرگوشی دارای علل مختلفی است که هر فردی می‌تواند به دلایل مختلفی دچار آن شده باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر درمورد پیرگوشی،درمان و علائم آن با ما همراه باشید. موفقیت در زندگی وابسته به داشتن اطلاعات ارزشمند از علم روز است.
علت پیرگوشی چیست؟
شاید بپرسید چه چیزی باعث پیرگوشی می شود؟ دلایل بسیار زیادی برای بروز این بیماری می‌تواند وجود داشته باشد که بیشتر اوقات تغییرات در نواحی زیر است:
- در گوش داخلی (شایع‌ترین)
- در گوش میانی
- در امتداد مسیرهای عصبی به مغز
عوامل دیگری که باعث پیرگوشی می‌شوند، عبارت هستند از:
- قرار گرفتن مداوم در معرض صدای بلند (مانند موسیقی یا سر و صدای مربوط به کار)
- از دست دادن سلول‌های مویی گوش (گیرنده‌های حسی در گوش داخلی)
- عوامل ارثی
- سالخوردگی
- شرایط مختلف سلامت بدن مانند بیماری قلبی یا دیابت
- عوارض جانبی بعضی داروها مانند آسپرین و بعضی از آنتی‌بیوتیک‌ها
علائم پیرگوشی چیست؟
موارد زیر از جمله شایع‌ترین علائم پیری گوش محسوب می‌شوند:
- گفتار دیگران آهسته و ناشمرده یا مبهم به نظر می‌رسد.
- تشخیص صداهای بلند و زیر مانند «س» و «ذ» دشوار است.
- درک مکالمات دشوار است، به‌خصوص زمانی که در پس زمینه نویز و سروصدا وجود دارد.
- صدای مردان راحت‌تر از زنان شنیده می شود. (صدای مردان بم و صدای زنان زیر است.)
- بعضی صداها بیش از حد بلند و آزاردهنده به نظر می‌رسند.
- وزوز گوش (زنگ زدن گوش) ممکن است در یکی یا هر دو گوش با هم رخ دهد.
علائم پیرگوشی ممکن است شبیه سایر شرایط یا مشکلات پزشکی باشد. برای تشخیص آن اطلاعات پزشکی روزمره کافی نیست و بهتر است با دکتر گوش خود مشورت کنید.
پیشگیری از پیرگوشی
دوری از سر و صدا و سایر عوامل خطرزا در سنین پایین می‌تواند از آسیب به سلول‌های موئی گوش داخلی پیشگیری کند، این پیشگیری ممکن است تاثیرات پیرگوشی در دوران سالمندی را به حداقل برساند.
کنترل بیماری‌هایی مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی ممکن است گردش خون را بهبود ببخشد و علائم مرتبط با پیرگوشی را به حداقل برساند.
خودداری از مصرف داروهای سمی برای گوش مانند برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها و آسپیرین نیز ممکن است در پیشگیری یا کاهش عوارض جانبی مرتبط با پیرگوشی موثر باشد. با‌این‌حال، انجام چنین کاری ممکن است همیشه ممکن نباشد. شما همیشه باید قبل از قطع هر دارویی با پزشک خود مشورت کنید.
تشخیص بیماری
پیرگوشی یکی از مشکلات شنوایی پیرانه است که با عبور زمان و پیری افراد، روز به روز بیشتر مشکل میشود. این مشکل ممکن است به فرد احساس عدم راحتی و ایجاد محدودیت‌هایی در زندگی روزمره کند. درمان پیرگوشی نیازمند شناخت دقیق و درمانگری مخصوص به هر فرد است.
درمان بیماری
در ادامه به برخی از راهکارهای درمان پیرگوشی اشاره میشود:
- سمعک: سمعک‌ها یکی از راهکارهای رایج برای درمان پیرگوشی هستند. این دستگاه‌ها قادر به تقویت صداها و بهبود وضوح شنوایی هستند. با توجه به نیازهای فردی، می‌توان سمعک مناسبی را انتخاب کرد.
- دستگاه‌های شنوایی کمکی (ALD): دستگاه‌های ALD شامل تلفن‌های تقویت شده، تقویت کننده‌های صدای شخصی و سیستم‌های گوش دادن به تلویزیون هستند. این وسایل بهبود موقعیت‌های شنیداری خاص را فراهم می‌کنند و می‌توانند به عنوان مکملی برای سمعک استفاده شوند.
- کاشت حلزون شنوایی: برای افرادی که سمعک به خوبی کار نمی‌کند و کم‌شنوایی شدیدی دارند، کاشت حلزون شنوایی یک گزینه انتخابی است. این روش الکترونیکی با جراحی انجام میشود و به مستقیمی عصب شنوایی افراد تحریک می‌کند.
- راهبردهای ارتباطی: آموزش و استفاده از راهبردهای ارتباطی موثر می‌تواند به افراد کمک کند تا با مشکلات شنوایی خود بهتر کنار بیایند. به عنوان مثال، روبرو شدن مستقیم با فرد، کاهش صداهای پس‌زمینه، و درخواست تکرار صحبت‌ها می‌توانند ارتباطات را بهبود بخشند.
- توانبخشی شنوایی: تخصصی‌ترین درمان پیرگوشی شامل برنامه‌های توانبخشی شنوایی است. این برنامه‌ها توسط شنوایی‌شناسان و گفتار درمانگران ارائه می‌شوند و به افراد کمک می‌کنند تا توانایی‌های شنوایی باقی‌مانده را به حداکثر برسانند.
- اصلاح سبک زندگی: ایجاد تغییرات در سبک زندگی نیز می‌تواند در مدیریت پیرگوشی مؤثر باشد. این شامل کاهش تعرض به صداهای بلند، ترک سیگار، مدیریت بیماری‌های مزمن مانند دیابت و فشار خون بالا، و حفظ یک رژیم غذایی سالم و فعالیت‌های ورزشی منظم میشود.
همه‌ی این راهکارها نیازمند مشورت با یک پزشک تخصصی هستند تا درمان مناسب و متناسب با وضعیت شنوایی هر فرد تعیین شود. همچنین، صبر و پیگیری در طیف درمانی از عوامل مهم در موفقیت درمان پیرگوشی می‌باشند.
نتیجه‌گیری
پیرگوشی قابل درمان نیست و هیچ دارویی تاییدشده‌ای برای کنترل آن وجود ندارد. با افزایش امید به زندگی، مشکل کم شنوایی مرتبط با سن نیز همواره وجود دارد.
دوره‌های درمان و تکنیک‌های مدیریت علائم می‌توانند به همراه پزشکی در زندگی ، سلامتی و بهداشت فرد را تا حد زیادی بهبود بخشند. علاوه بر این، استفاده از سمعک و بهتر شنیدن می‌تواند احساس منزوی شدن، استرس اجتماعی، افسردگی، اضطراب و مشکلات اعتماد به نفس را کاهش دهد.
پیرگوشی با گذشت زمان بدتر میشود و این مهم است که افراد به‌طور منظم تحت نظر باشند تا برنامه‌های درمانی و توانبخشی فرد با توجه به تغییرات و متناسب با نیازها تغییر یابد.